ประวัติเทศกาลไหว้บ๊ะจ่าง เทศกาลนี้มีที่มายังไง

เทศกาลไหว้บ๊ะจ่าง (端午节) มีชื่อเรียกที่คุ้นหูอีกหลายชื่อ เช่น เทศกาลเรืองมังกร เทศกาลตวนหยาง เทศกาลเดือนห้า เทศกาลเทียนจง ฯลฯ จะถูกจัดขึ้นในวันที่ 5 เดือน 5 ตามปฏิทินจันทรคติ (农历) โดยจะมีพิธีบูชาเทพเจ้าและบรรพบุรษ เพื่ออธิษฐานขอพรและปัดเป่าวิญญาณชั่วร้าย โดยจะมีการเฉลิมฉลองในเทศกาลนี้ด้วย

(ในภาษาจีนโบราณ… คำว่า “端” หมายถึง จุดเริ่มต้น ดังนั้นจึงมีชื่อเรียกอื่นว่า 端五，端阳 คือการเริ่มต้นของเดือน 5 นั่นเอง)

มีตำนานเล่าว่า… ในยุคสงครามรณรัฐ หรือยุคจ้านกั๋ว มีเสนาบดีทั้งยังเป็นกวีเอกแห่งรัฐฉู่นามว่า “ชวีหยวน (屈原)” เขาเป็นอีกหนึ่งคนที่มีความรักชาติและได้เสนอนโยบายต่างๆที่มีประโยชน์ต่อชาติบ้านเมืองมากมาย ต่อมาถูกใส่ความให้ร้ายโดยเหล่าขุนนางกังฉิน จึงถูกเนรเทศไปยังดินแดนเหนือแม่น้ำฮั่น ที่นี่เองที่เขาได้ประพันธ์บทกวี​ “หลี่เซา” บรรยายความทุกข์ระทมของตัวเอง ความทุกข์ยากของประชาชนที่มีกษัตริย์โง่เขลา และความโกรธแค้นที่มีต่อพวกขุนนาง เป็นร้อยกรองยาวถึง 373 บท  2500 ตัวอักษร เขาจมอยู่กับความทุกข์ที่เกิดจากความห่วงใยบ้านเมืองจนมีสุขภาพย่ำแย่ เขาชอบไปเดินอยู่ริมแม่น้ำเพื่อมองเงาสะท้อนของตัวเอง จนมีอยู่วันหนึ่งชาวเรือที่จำเขาได้ถามว่าเขาใช่ขุนนางชวีหยวนหรือไม่และเหตุใดจึงอยู่ในสภาพเช่นนี้ เขาได้บรรยายถึงความโสมมของราชสำนักและตัดพ้อว่าจะไม่ยอมให้ตัวเองแปดเปื้อนเพราะคนเหล่านั้น ยอมตายให้เป็นอาหารของปูปลาเสียดีกว่า และต่อมาที่รัฐฉู่ล่มสลาย เขาได้ทำการอัตวินิบาตกรรมโดยการใช้หินถ่วงตัวเองและกระโดดแม่น้ำมี่ลัว ในวันที่ 5 เดือน 5 ตามปฏิทินจันทรคติ ชาวบ้านพากันงมหาร่างเขาหลายวันก็ไม่พบ จึงได้นำข้าวเหนียวปั้นที่เป็นเสบียงโยนลงไปในน้ำ เพื่อไม่ให้สัตว์น้ำกัดกินร่างของเขา จึงเป็นที่มาของ “ขนมบ๊ะจ่าง” นั่นเองและเนื่องจากเทศกาลนี้จัดขึ้นในเดือน 5 ซึ่งอยู่ในฤดูกาลที่มีอากาศร้อนชื้น เกิดโรคระบาดได้ง่าย งูชุกชุม คนโบราณจึงมองว่าเป็น “เดือนร้ายอีกทั้งยังมีเรื่องราวของ “ชวีหยวน” ทำให้คนมักจะไม่อวยพรกันว่า “端午节快乐” แต่เป็น “端午安康” แปลว่า ขอให้สุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไข้ได้ป่วยนั่นเอง